سفارش امام سجّاد (ع)

     از امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود: 

هنگامی که [پدرم] علی بن الحسین (ع) را وفات رسید، مرا در آغوش گرفت و سپس فرمود: 

پسر دلبندم تو را وصیت می‌کنم به همان چیزی که پدرم [حسین بن علی (ع)] هنگام مرگش به من سفارش کرد و به چیزی که پدرم گفت پدرش [علی بن ابی طالب (ع)] او را بدان سفارش کرده است.

[و آن سفارش این است که] گفت: 

    پسر عزیزم، مبادا به کسی ستم کنی که جز خدا یاوری در برابر تو ندارد ...

    پسرم بر حقّ صبر کن اگر چه تلخ باشد ...

      عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ الله عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ دُرُسْتَ بْنِ أَبِی مَنْصُورٍ عَنْ عِیسَى بْنِ بَشِیرٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَمَّا حَضَرَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ یَا بُنَیَّ أُوصِیکَ بِمَا أَوْصَانِی بِهِ أَبِی ع حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَکَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ قَالَ یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا الله. (الکافی، ج‏۲، ص۳۳۱)

      عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ الله عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ دُرُسْتَ بْنِ أَبِی مَنْصُورٍ عَنْ عِیسَى‏ بْنِ‏ بَشِیرٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ لَمَّا حَضَرَتْ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَى صَدْرِهِ وَ قَالَ یَا بُنَیَّ أُوصِیکَ بِمَا أَوْصَانِی بِهِ أَبِی حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَکَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ یَا بُنَیَّ اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ إِنْ کَانَ مُرّاً. (الکافی، ج‏۲، ص۹۱)

      دو حدیث بالا علی القاعدة بخش‌هایی از یک وصیّت‌ بلند است که به صورت تقطیع‌شده در ابواب مربوط نقل شده است. (مصادر دیگر: تحف‌العقول، ص۲۴۶- أمالی الصدوق، ص۱۸۲- الخصال، ج‏۱، ص۱۶- من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۰ و ...)