آثار

موضوعات مختلف دینی به ویژه اعتبارسنجی احادیث و گزارش‌های تاریخی

آثار

موضوعات مختلف دینی به ویژه اعتبارسنجی احادیث و گزارش‌های تاریخی

آثار


بایگانی
آخرین نظرات

مسلم نیشابوری در صحیح خود روایت کرده است:

حَدَّثَنَا زُهَیْرُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ الْکُوفِیُّ، حَدَّثَنَا الْوَلِیدُ بْنُ جُمَیْعٍ، حَدَّثَنَا أَبُو الطُّفَیْلِ، قَالَ: کَانَ بَیْنَ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْعَقَبَةِ؟ وَبَیْنَ حُذَیْفَةَ بَعْضُ مَا یَکُونُ بَیْنَ النَّاسِ، فَقَالَ: أَنْشُدُکَ بِاللهِ ‌کَمْ ‌کَانَ ‌أَصْحَابُ ‌الْعَقَبَةِ؟ قَالَ فَقَالَ لَهُ الْقَوْمُ: أَخْبِرْهُ إِذْ سَأَلَکَ، قَالَ: کُنَّا نُخْبَرُ أَنَّهُمْ أَرْبَعَةَ عَشَرَ، فَإِنْ کُنْتَ مِنْهُمْ فَقَدْ کَانَ الْقَوْمُ خَمْسَةَ عَشَرَ، وَأَشْهَدُ بِاللهِ أَنَّ اثْنَیْ عَشَرَ مِنْهُمْ حَرْبٌ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ، وَعَذَرَ ثَلَاثَةً، قَالُوا: مَا سَمِعْنَا مُنَادِیَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَلَا عَلِمْنَا بِمَا أَرَادَ الْقَوْمُ، وَقَدْ کَانَ فِی حَرَّةٍ فَمَشَى فَقَالَ: «إِنَّ الْمَاءَ قَلِیلٌ، فَلَا یَسْبِقْنِی إِلَیْهِ أَحَدٌ» فَوَجَدَ قَوْمًا قَدْ سَبَقُوهُ، فَلَعَنَهُمْ یَوْمَئِذٍ. (صحیح مسلم 4/ 2144 ت عبد الباقی)

در این حدیث هیچ نامی از آن مرد که در عقبه به جان پیامبر (ص) سوء قصد کرده به میان نیامده است. همین روایت را احمد بن حنبل از دو راوی، یکی همان شیخ شیخ مسلم (ابو احمد الکوفی) و دیگری ابو نعیم الفضل بن دکین روایت کرده و نامی از آن مردم منافق نبرده است (مسند أحمد 38/ 346 ط الرسالة).

اما ابن ابی شیبة همین حدیث را به همین طریق صحیح (ابو نعیم – الولید – ابو الطفیل) روایت کرده و نام آن شخص را بر جای گذاشته است: 

حدثنا الْفَضْلُ بْنُ دُکَیْنٍ، عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ جُمَیْعٍ، عَنْ أَبِی الطُّفَیْلِ، قَالَ: کَانَ بَیْنَ حُذَیْفَةَ وَبَیْنَ رَجُلٍ مِنْهُمْ مِنْ أَهْلِ الْعَقَبَةِ بَعْضُ مَا یَکُونُ بَیْنَ النَّاسِ ، فَقَالَ: أُنْشِدُکَ بِاللَّهِ ، ‌کَمْ ‌کَانَ ‌أَصْحَابُ ‌الْعَقَبَةِ؟ فَقَالَ الْقَوْمُ: فَأَخْبِرْهُ فَقَدْ سَأَلَکَ ، فَقَالَ أَبُو مُوسَى الْأَشْعَرِیُّ: قَدْ کُنَّا نُخْبَرُ أَنَّهُمْ أَرْبَعَةَ عَشَرَ ، فَقَالَ حُذَیْفَةُ: " وَإِنْ کُنْت فِیهِمْ فَقَدْ کَانُوا خَمْسَةَ عَشَرَ ، أَشْهَدُ بِاللَّهِ أَنَّ اثْنَیْ عَشَرَ مِنْهُمْ حِزْبُ اللَّهِ وَرَسُولِهِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ ، وَعُذِرَ ثَلَاثَةٌ ، قَالُوا: مَا سَمِعْنَا مُنَادِیَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وَلَا عَلِمْنَا مَا یُرِیدُ الْقَوْمُ. (مصنف ابن أبی شیبة 7/ 445 ت الحوت؛ همچنین: جمع الجوامع، 20/ 49؛ کنز العمال 14/ 86).

واضح است که با توجه به سیاق روایت، «ابو موسی الأشعری» همان «رجل منهم من أهل العقبة» است؛ چنان که در روایت مسلم و احمد بن حنبل نیز جمله «قد کنا نخبر أنهم أربعة عشر» که در روایت ابن ابی شیبة به ابو موسی اشعری نسبت داده شده، به همان مرد منافق نسبت داده شده است. 

 

منبع دیگر برای مطالعه:
http://lib.eshia.ir/11139/1/24

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی